سیب حمید مصدق

تو به من خندیدی

و نمی دانستی

من به چه دلهره از باغچه همسایه

سیب را دزدیدم 

باغبان از پی من تند دوید 

سیب را دست تو دید 

غضب آلوده به من کرد نگاه . 

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک 

و تو رفتی و هنوز , 

سالهاست که در گوش من آرام , 

                                              آرام 

خش خش گام تو تکرار کنان ,  

می دهد آزارم 

و من اندیشه کنان 

غرق این پندارم

     که چرا , 

                 باغچه خانه کوچک ما 

                                               سیب نداشت .