ای درویش !
توحید نه آنست که او را یگانه دانی , توحید آنست که او را یگانه باشی .
کار , عنایت دارد . طاعت , زیور است , ابراهیم را از آن چه که پدر او (( آزر )) است .
ابلیس در آسمان بود و ابراهیم در بتخانه , کار عنایت دارد و باقی همه بهانه .
اگر بر سر آب روی خسی باشی , اگر به هوا پری مگسی باشی , دلی به دست آر تا کسی باشی .
به کودکی پستی , به جوانی مستی , به پیری سستی , پس خدا را کی پرستی ؟
یکی , چهل سال علم آموزد چراغی نیفروزد , یکی سخنی گوید دل خلقی بسوزد .
مست باش و مخروش , گرم باش و نجوش , شکسته باش و خاموش که سبوی درست را به دست برند و سبوی شکسته را به دوش .
دشواری خلق از سه چیز است : از وقت , پیش
می خواهند و از روزی بیش می خواهند و از آن دیگری از آن خویش می خواهند .
حق می بیند و می پوشد , همسایه نمی بیند و
می خروشد .
دی رفت و باز نیاید , فردا را اعتماد نشاید , وقت را غنیمت دان که دیر نپاید , بسی بر نیاید که کسی را از ما یاد نیاید .
مُهر از کیسه بردار و بر زبان نه , مهر از درم بردار و بر ایمان نه .
مطرب با چنگ به از زاهد با جنگ . عشق نه نام دارد و نه ننگ , نه صلح داند و نه جنگ .
شریعت آب است و حقیقت آفتاب , جهان زنده به آب است و روشن به آفتاب .
میان حاجی و کعبه , بادیه در میان است و میان بنده و حق نفس در میان است .
در سخاوت چون باد باش که بر هر کس وزی , در شفقت چون آب باش که به هر کشتی برسی , اما در صحبت وحشی باش تا با هر کس نیامیزی .
حج گزاردن تماشای جهان است , نان دادن کار مردان است .
خوبست